Bismillahirrahmanirrahim.
“Üstlerinde kanatlarını açıp yumarak uçan kuşları görmüyorlar mı?
Onları Rahman’dan başkası tutmuyor. Doğrusu, O her şeyi görmektedir."
Kalp
Yürümek isteyen kuş.
Emekleyip koşmaya
terfi eden kanat.
Feci bir uçuştan yaralanmış
uslanmamış
akıllanmamış
göçüşe zorlanmış avare
Kendinden kendine.
Elektrikler gitti.
Kar öyle aheste
aheste yağıyor ki.
Şimdi yanımda olmasını
istediğim hiç kimse
Yok
telefonun ucunda bile.
Terk ediniliş.
Dalında duran ham elma.
Kalpte bir kara delik
süveyda.
Dalında dura dura büyümüş
Dalında kala kala olgunlaşmış
Dalında gide gide çürümüş
Kalp
dalında dura dura
gide gide kala kala
ham elma.
Karlı bir uykusuzluk diliyorum, dileniyor.
Geceyi siyaha çalıyorum, renkleniyor.
Kulağıma şarkı fısıldıyorum, dilleniyor.
Her şey öyle açık, öyle ayan beyan
yavanlaşıyor da,
afaki beklemek zor geliyor.
Masumiyet kar beyazı
Yalnızlık mecburiyet karası
Çizikler,
gözlerimi buğulara boğuyor.
Terklik tekliğe,
belirginlik sabitliğe,
belirsizlik griliğe
insan
düşüne düşüne niye
mandalla asılıp kalmış hissediyor.
Soğuk cama vuruyor.
Cam sese dönüyor.
Ses kulağımda
uğul uğul parça parça
soğuk cama cam bana
batıyor. Yüzüme çarpa
çarpa göğsüme vura vura
misaka uyuyor sanki
yalnızlık diyor, kaçamazsın
uğraşma.
Zaten hiç
umduğum cevapları alamadım.
Ama hep kabul etti
dilimden dileğimi Rabbim.
Yine beyhude koştum
yoruldum yine yok yere
yine geldim kapında
kimsesiz pejmürdeyim.
Rabbim,
tedricen terbiye ettiğin ben miyim?
Tek başına bırakılmışlık sancısı
bağrımda bir susmuşluk oturuyor
böğrümde bir kalmışlık gıcığı
öksürten gıcık değil susmuşluk
kelam olsa bile söylemeye
kalkmayacak bir yere.
Biliyorum Rabbim,
Sen beni hiç terk etmedin
ve bana darılmadında.
Günahlardan telakkisizim
sabrım dirayeti özümseyemedi hâlâ.
Hep her hayrına muhtacım,
kardan masumiyet örtülsün gönlüm
Gönlüm senin nezlen
ve ilacım inşirah.
Kulunum ve hep varsın
yanımda
çevir yönümü,
sapsam bile yoluna.
Sen,
senden başka gidecek yeri olmayanların
tohumunu fidana dirilt
ektiğin
hebâ olmasın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder